دانلود تحقیق با موضوع فلسفه يونان باستان،
در قالب word و در 11 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
انديشهها، نظريهها و فلسفهها همه برآمده از ذهن و فكر انسانها هستند. از گذشتههاي دور تا به امروز در همه جوامع، كشاكشهاي بزرگي ميان سادهانديشي و افسانهپردازي از يك سو و دانش و دانايي علمي از سوي ديگر وجود داشته است. در جريان اين كشاكش و ستيز بزرگ، سرانجام دانسته شد كه واقعيتها و حقيقتهاي برآمده از آنها از افسانهپردازيها متفاوتند. بنابراين انديشهها، نظريهها و فلسفهها با روندي ستيزهآميز تحول يافتهاند. نظريات فيلسوفان يونان باستان و بعد از آنها، از وضعيت اجتماعي- سياسي دولت- شهرها، از شرايط تاريخي خاص سرزمين يونان از قرن ششم قبل از ميلاد به بعد جوشيد و احتمالا بدون وجود اين وضعيت، بيان نميشدند. در اين مقاله برآنيم كه فلسفه سياسي يونان باستان را در آيينه تفكرات فلاسفه سه گانه يعني سقراط، افلاطون و ارسطو مورد بحث و بررسي قرار دهيم.
سقراط
سقراط نخستين فيلسوف برجسته يونان باستان است كه كوشيد انسان و مسائل مربوط به آن را محوراصلي مباحث فلسفي قرار دهد. پيشينيان سقراط، هر يك به شيوهاي ميكوشيدند جهان طبيعي پيرامون خود را بفهمند. سقراط معتقد بود، اينكه ما بدانيم فاصله خورشيد از من چقدر است و يا خورشيد بزرگتر است يا زمين، تاثيري در رفتار و كردار ما در زندگي نخواهد داشت. ما بايد بدانيم، حق چيست؟ عدالت چيست؟ فضيلت به چه معناست؟ دولت خوب كدام است؟ از نظر وي فلسفه هنگامي آغاز ميگردد كه انسان در همه چيز بويژه در بديهيات و جزئيات شك كند.
سقراط ميكوشيد طرز درست انديشيدن و به كار بردن خرد را به جوانان بياموزد. روش وي در آموزش، روش ديالكتيك يا پرسش و پاسخ بود، دو پرسش اساسي كه سقراط براي فلسفه به يادگار گذاشت عبارتند از: «فضيلت چيست؟» و «دولت خوب كدام است؟» سقراط معتقد بود «دانش و فضيلت يكساناند» به عبارتي «دانش، فضيلت است.» در رابطه با پرسش دوم، سقراط با دموكراسي آتني مخالف بود و آن را حكمراني جهل و خودپرستي ميدانست.
دموكراسي عاليترين مرجع حاكميت ملي در آتن پنداشته ميشد كه متشكل از شهروندان بود. زنان، كودكان بندگان غير آتنيها (بيگانگان) شهروند محسوب نميشدند. شوراي پانصد نفري به صورت دورهاي امور كشور را اداره ميكردند و هيچ شهروندي بيش از دوبار نميتوانست عضو شورا شود. در نتيجه شورا هيچگاه مجمعي دائمي نبود و سياستي مستقل نداشت. سرنوشت جامعه بازيچه هوس توده مردم بود و دستگاه اداري به دست كساني بود كه هرگز به سياست نينديشيده بودند. بنا به همين دليل، سقراط دشمن دموكراسي بود.
اساس دموكراسي آتن بر برابري همه شهروندان بود و سقراط معتقد بود. دولت بايد در حاكميت آريستوكراسي هوشمندان باشد چون «عامه مردم از دانش به دورند» او ميگفت: براي اداره امور سياسي، به تخصص نياز است و حكومت دموكراتيك آتني را حكومت هرج و مرج ميدانست كه در آن توده مردم تصميم ميگيرند و سبب نابودي ميشوند.
سقراط متهم شد به اينكه جوانان را فاسد نموده، آنها را عليه حكومت ميشوراند و دين جديدي تبليغ ميكند.
سرانجام پاسداران سنتها وجود سقراط را تحمل نكرده او را به هلاكت رساندند.
